Gdzieś za horyzontem wszystkich zdarzeń,

gdzie żaden wzrok nie sięga,

kryje się cel najgłębszych marzeń,

głuchy, niemy, nagi...

Oniryczna myśl, myśl zaklęta,

ta, co budzi mnie ze snu i snem jest jednocześnie,

nie pozwala na brak sensu

i na spokój już, za wcześnie.

Otulona miękką pierzyną,

niknę w tej dwuznaczności,

gdzie tylko instynkty drzemią prawdziwe,
mądrości z policzonej zaszłości.