...

Czym jest rzeczywistość,

którą tak absorbuję?

Cząsteczki mej świadomości,

prostej logiki prostoty związków,

nieskomplikowanych spraw.

Jasny wzór wewnętrznej radości...

A jednak prostotę naginam,

prowokuję i zapętlam...

Nieświadomość duszy

czy wewnętrznych instynktów

i pragnień?

Odbicie krzyczy, a jednocześnie 

mówi spokojnie...

Dwie siły jeszcze nieposkromione...

Pokochać złożoną prostotę,

być pełnym i spokojnym

jednocześnie...i pięknie.

Nieosiągalne czy nieosiągnięte?